W tradycji tybetańskiej rozróżnia się dwa rodzaje ignorancji - wrodzoną i kulturową.Wrodzona stanowi podstawę doświadczania, postrzegania i obejmuje nieznajomość ludzkiej natury, iluzji, którą kreuje. Na przykład film, składa się z połączonych ze sobą klipów, ale człowiek widzi to jako pełny obraz doświadczeń na ekranie.Kulturowa obejmuje przekonania powstające w wyniku uprzedzeń lub wierzeń, które stanowią część kultury i w pewnym sensie ograniczają np. Hindusi wierzą, że negatywnym działaniem jest jedzenie krów, dopuszczają jednak spożywanie wieprzowiny.
