Odpowiedź uzasadnij.Fragmenty nie mają ze sobą nic wspólnego.To dwie różne opowieści.1 osobowa:Mówię jej jeszcze raz,że ma się trzymać i szybko wychodzę z sali.Tak naprawdę nie muszę wracać do pracy.Zwolniłem się dzisiaj z całego dnia.Po prostu stchórzyłem.Zabrakło mi odwagi.A co najgorsze zostawiłem mamę z tym samą.Dlaczego mnie to przerasta ? Skoro patrzyłem w oczy Jack'a gdy umierał,dlaczego nie mogę wesprzeć mamy,gdy ojciec leży w szpitalu ? Kiedy docieram do domu mam do siebie ogromny żal.Mam ochotę rzucać przedmiotami.To zadziwiające.Kiedy umarł Jack byłem cichy,spokojny i opanowany,a wystarczyło,że ojciec trafił do szpitala,abym oszalał z nadmiaru emocji.Siadam na kanapie z kubkiem herbaty i próbuję czymś się zająć.Sięgam po tomik poezji Lorki,którego tak bardzo cenił Jack.Smutne,depresyjne wiersze-w sam raz.Kiedy biorę książkę do ręki na podłogę wypada z niej jakiś świstek.Początkowo nie mam nawet ochoty się ruszać i po niego schylać.Niechętnie wyciągam dłoń.To mała,biala karteczka,a na niej napisane pismem Jack'a dwa zdania:""Aleją śmierć kroczy.Zwiędłymi kwiatami pomarańczy głowa jej koronowana.".Cytat z wiesza Lorki-"Podzwonne".Kartkuję książkę.Kolejny liścik i kolejny cytat:"Setki kochanków śpi snem wiecznymw ziemi suchej, ziemi ciepłej.Setki kochankówśpi snem wiecznym,ostatecznym.".Dlaczego on to pisał ? Po co ? Kolejna tajemnica,której już nie rozwikłam.Potrząsam z niedowierzaniem głową.Dlaczego moje życie jest takie pogmatwane ? 3 osobowa:Monica ustawia w równym rządku rodzinne fotografie.Na pierwszej jest matka ze swoim ukochanym,rudym psem w objęciach.Poważna,dumna,elegancka.Była taka,jaka Monica zawsze pragnęła być.Jej niedościgniony ideał.Na kolejnym,oprawionym w czerwoną ramkę jest Hilary-młodsza siostra Monici.Nieznośna,łamiąca zasady dwudziestolatka z farbowanymi na krzykliwy fiolet włosami.Właściwie Monica nigdy nie poznała Hilary.Jaka jest ? Może nie jest taka zła,jak mówią o niej matka i ciotka Dorothy podczas rodzinnych spotkań ? Teraz mieszka w Acapulco i tylko przysyła pocztówki,których matka i tak nie czyta.Dalej jest zdjęcie Monici z lat szkolnych z najlepszą przyjaciółką.Jak ona miała na imię ? Eva ? Monica mruży oczy i w skupieniu wpatruje się w twarz nastolatki ze zdjęcia.Eva miała śliczne,jasne kręcone włosy.Emanowała jakąś radością,światłem,młodzieńczym urokiem.A Monica ? Teraz wyraźnie to dostrzega.Przecież od zawsze była podobna do matki ! Tak samo zimna,oschła i wycofana.Ma taki sam podbródek,zadarty nos i czarne,gładkie włosy.Tak samo jak ona całe życie poświęciła robieniu zawodowej kariery.
