Jestem mężczyzną , mam 24 lata. Wczoraj od rana było mi strasznie nie dobrze, ledwo mogłem jeść. Nawet kawa którą zwykle piję dosłownie tak mi śmierdziała, że nie dałem rady jej wypić. Miałem do załatwienia na mieście parę spraw i lekarza, który szczególnie mnie stresował. Po tym wszystkim jak wróciłem do domu zaczęło się piekło. Dosłownie wszystko we mnie się trzęsło, rozmywał mi się wzrok, piszczało mi w uszach bardziej, dostałem gorączki i zwymiotowałem. Byłem nie do życia. Dziś jest wszystko Ok. Jak to możliwe, że stres ma tak duży wpływ na już dawno dorosłą osobę? Chyba, że to zbieg okoliczności, bo tydzień temu byłem chory, miałem nawet gorączkę 39,6... Kiedyś jak byłem dzieckiem pamiętam, że robiło mi się nie dobrze przed sprawdzianami i przed poznaniem nowych osób... tylko, że nawet wtedy nie wymiotowałem i jeździłem na zawody. I z drugiej strony miałem inne stresujące sytuacje (kiedy byłem już dorosły) i nic mi nie było... Z tym, że od 21 roku życia mam szumy uszne (na początku w jednym uchu) lekarz stwierdził, że to od stresu, od stycznia tego roku zaczęło mi piszczeć w drugim uchu...
