Chciałbym żebysie ocenili moje opowiadanie. Mam 13 lat:PCzy wam się podoba? W skali od 1-10?Czy ktoś z was chciałby zostać moim betą czyli osobą która by poprawiała błędy w tym opowiadaniu?Znajdujemy się w Caming. Rozciąga się tutaj olbrzymi zamek. Całe jego królestwo jest potężne i ogromne, a zarazem mistyczne i piękne. Świadczą o tym kamienne mury, które mają grubość sześciu metrów i wysokość czternastu. Na każdym z ich rogów ustawione są wieże obserwacyjne, na których stają łucznicy. Mają oni informować o wojskach, zmierzających w kierunku zamku, a także stawiać im opór.W centrum królestwa jest cudowna, ciągnąca się do nieba siedziba królewska.Droga prowadząca do pałacu jest oblężona różnego rodzaju targowiskami, gdzie sprzedawane są między innymi: zbroje, broń, szaty i pożywienie. Po prawej stronie drogi przeważnie bawią się dzieci. Po lewej znajdują się już trochę starsze, które uczą się łucznictwa, walki wręcz, posługiwania mieczem oraz toporem. Przy samych murach znajduje się kuźnia, w której produkowane są przez kowali zbroje i broń, a następnie przekazywane są one dla świeżo wyszkolonego wojska. Sąsiedzkim budynkiem dla siedziby królewskiej jest klasztor, w którym zbierają się wierni, którzy dziękują Bogu za dar życia. Królestwo to jest potężne i ogromne, ale pięknie wtapia się w krajobraz. Obok zamku znajduje się las, który zapewnia wielu ludziom pracę - drwalstwo. Na biedę, w tej cudownej krainie, nie można narzekać. Caming to ziemia obfita w surowce. Ma potencjał.Całym królestwem rządzi Selveryn, który objął tron w wieku zaledwie 37 lat. Na te czasy to bardzo wczesny wiek. Przejął władzę ze względu na to, iż jego ojciec zmarł z niewyjaśnionych przyczyn, lecz krążyły plotki, że nieżyjący król spośród dwóch braci, jeszcze przed śmiercią, wskazał następcę tronu - czyli obecnego króla Selveryn. Młodszy z rodzeństwa ze złości opuścił nocą królestwo. Ich ojciec zmarł tej samej nocy i lud zaczął coś podejrzewać. Wszystkie podejrzenia spadły na uciekiniera. Tylko to, że zniknął, uchroniło go przed wzięciem za to odpowiedzialności. Nowy król chciał znaleźć brata i pomścić ojca, lecz miał dwójkę czternastoletnich synów, na których skupiał całą uwagę. Selveryn nazwał swoje dzieci Wayne i Karim. Byli oni bliźniakami, chociaż pod żadnym względem nie byli do siebie podobni. Wayne był mocno umięśniony, miał potężną sylwetkę, oczy w kolorze piwa i ciemne włosy o średniej długości. Jego cechami dominującymi była siła, lecz - wbrew pozorom - nie wywyższał się z tłumu. Nie wykorzystywał swoich atrybutów do złych celów - wręcz przeciwnie. Pomagał słabszym i potrzebującym. Był dobrym człowiekiem.Karim, niezbyt potężny jak jego brat lecz był niesamowicie sprytny i inteligentny. Był niskiego wzrostu - gdzieś o głowę niższy od swojego brata, a do tego miał chudą sylwetkę. Posiadał włosy o barwie ciemny-blond. Starał się pomagać jak umiał i miał dobre chęci. Bracia byli różni i pod względem cech fizycznych, jak i psychicznych, lecz nawzajem się uzupełniali. Mimo różnic nie wyobrażali sobie życia oddzielnie. Selveryn miał pociechę ze swoich synów. Ponieważ Seleveryn chciał zacząć szkolić swoich synów to, żeby byli przygotowaniu pod względem umiejętności bitewnych i dowódczych gdyż w przyszłości to oni mieli wspólnie dziedziczyć zamek.Pewnego dnia król postanowił zgromadzić się z synami i oznajmić im tę wiadomość.Zgromadzenie odbyło się w pałacu królewskim ojciec już z braćmi siedział przy stole jedząć ucztę i rozpoczął mowę.-Zwołałem was tu nie tylko z powodu posiłku ale także chciałem wam oznajmić decyzje która będzie miała znaczenie dla waszej przyszłości i w sumie także dla mojej. Ten wiek w którym jesteście jest idealny żebyście zaczęli nauki obsługiwania się bronią a także wybrali dla ciebie specjalizacje.Więc zadam proste pytanie czy chcecie walczyć wręcz czy może na dystans? Może zacznijmy od Karima.-Wiesz ojcze, że nie posiadam dużej siły i mocy do walki wręcz. I w tej chwili król kiwając głową oznajmił że go rozumie lecz był ciekaw rozwinięcia tej wypowiedzi.-Lecz z racji tego, że jestem niski i chudy skromnie się chwaląc posiadam takie cechy jak zwinność i szybkość. I uznałem, że dobrą i chcianą przeze mnie specjalizacją będzie łucznictwo.Selveryn był zdziwiono wypowiedzią syna, ponieważ potrafił to racjonalnie uzasadnić.-Widzę, że jesteś zdecydowany dlatego też w pełni popieram twoją decyzję.
