Jestem borderline i paranoiczką, mam niewyobrażalne problemy z czuciem się bezpiecznie. Ciężko mi uwierzyć, że ktoś mnie kocha, zawsze wydaje mi się, że muszę uciec od ludzi, bo mnie nienawidzą. Od roku jestem w związku z mężczyzną, który powoli to wszystko zmienia, dzięki niemu chodzę na terapię, a on sam pomaga mi jak nikt inny. Wiem, że chcę z nim być, nigdy nie chcę go stracić. Teraz czuję się przy nim bezpieczniej, ale pół roku temu było odwrotnie. Jeżeli nie byliśy razem, CZUŁAM, że mnie zdradza, mimo że nigdy by tego nie zrobił. Czasami po prostu CZUŁAM i WIEDZIAŁAM, że jest mi niewierny lub że fantazjuje o kimś innym, mimo że tak nie jest. Często mam ochotę mam ochotę ukarania innych za to, jak się przez nich czuję. I pewnego wieczora podczas no.. dotykania się, fantazjowałam o jego najlepszym przyjacielu, żeby jakoś go ukarać, mimo że nigdy bym mu o tym nie powiedziała. Byłam też w internecie i założyłam profil, na którym chciałam znależć kogoś do sexhistorii, ale od razu usunęłam profil, nim ktokolwiek do mnie napisał. Czuję się z tym tak źle. Mój chlopak jest paranoikiem, więc jeżeli mu o tym opowiem, to nigdy tego nie zapomni i zawsze będzie się bał. On również jesr bardzo niestabilny, ma paranoję i jest bipolar. Nie chcę robić mu więcej szkód.Nigdy umyślnie nie miał przeze mnie powodów do obaw ani ja przez niego. Ale tak starsznie źle się z tym czuję, kiedy o tym myślę. W internecie jest napisane, że to, co zrobiłam, jest dość normalne, że każdy o kimś fantazjuje. Czy ktoś to może potwierdzić? Proszę, umieram w środku i mam ochotę ze sobą przez to skończyć. Co mogę zrobić, by o tym zapomnieć, co mogę zrobić, by nie czuć się tak okropnie?
