Wydaje mi się, że znalazłam się w sytuacji bez wyjścia. Jestem w trzeciej klasie szkoły branżowej. Gdy ją zaczynałam, egzamin czeladniczy był nieobowiązkowy. Dlatego też szłam do tej szkoły z zamiarem po prostu ukończenia jej, by nie skończyć z wykształceniem gimnazjalnym, nigdy nie miałam zamiaru podchodzić do egzaminu. Niestety nastąpiła zmiana i od tego roku szkolnego egzaminy odbywają się wcześniej, gdyż trzeba je zdać, by dostać świadectwo. W przypadku niezdania egzaminu uczeń nie kończy szkoły i może co najwyżej powtarzać trzecią klasę, niezależnie od tego jakie ma oceny. Uczę się w zawodzie, który totalnie mi nie pasuje. Jest tak z wielu powodów, niestety nie miałam za dużego wyboru szkół czy praktyk, za długo by wyjaśniać. Jednak pomyślałam sobie, że te trzy lata to mogę się przemęczyć, a potem i tak nie będę w tym zawodzie pracowała. Tym bardziej, że sama szkoła jest całkiem w porządku, nie mam problemów z nauką. Niestety w momencie, gdy dowiedziałam się, że egzamin stał się obowiązkowy wszystkie te plany legły w gruzach. Dobrze wiem, że mam bardzo małe szanse na zdanie egzaminu. Jest tak z wielu powodów. Może zdałabym część praktyczną i ustną, gdybym się przyłożyła. Jednak o części praktycznej nie ma mowy. Na obecnych praktykach też nie mam już szans się czegoś nauczyć, niestety to miejsce w którym pracuje się w stresie, a ja w takich warunkach uczyć się nie potrafię. Do faktu, że kompletnie nic nie umiem dochodzi moja fobia społeczna. Trudno mi wyobrazić sobie siebie wykonującą zadania egzaminacyjne w obecności tylu ludzi. Po prostu to, bym zdała ten egzamin jest bardzo mało prawdopodobne, wiem to sama po sobie. Nie chodzi tutaj o brak wiary w swoje możliwości, jest to po prostu realna ocena sytuacji. Nie mam też za bardzo możliwości zmiany praktyk. Ciężko jest jakiekolwiek znaleźć, a gdybym już znalazła to oczywistym jest to, że od uczennicy trzeciej klasy wymagaliby jakieś umiejętności, a ja nie potrafię nic. Uczę się na kucharza, przez dwa lata na praktykach jedynie obierałam warzywa, zmywałam, kroiłam i sprzątałam, więc to jedyne czynności, które potrafię. Chciałabym skończyć tą szkołę, bo boję się, że z wykształceniem gimnazjalnym czeka mnie jedynie zamiatanie ulic. Jednocześnie wiem, że jeśli pozostanę w tej szkole to najprawdopodobniejszym scenariuszem jest po prostu zawalony egzamin i zmarnowany rok. Mam też drugą opcję. Mogę zrezygnować z tej szkoły i robić bezpłatne kursy w bardziej interesującym mnie zawodzie, a w tym czasie też pracować na pół etatu. Dużym plusem tego byłaby możliwość zarabiania i odkładania pieniędzy, choćby na prawo jazdy, które chcę zrobić, jednak obecnie nie mam na to pieniędzy. Po skończonym kursie miałabym chociaż jakieś kwalifikacje i mogłabym próbować szukać pracy w tym zawodzie. Jednak dalej przeraża mnie wizja pozostania z wykształceniem gimnazjalnym. Wiem, że wykształcenie zawodowe ma zastosowanie bardziej w sferze danego zawodu, jednak wiadomo, że zawsze ukończenie jakiejkolwiek szkoły po gimnazjum wygląda lepiej niż nie ukończenie żadnej. Oczywiście wiem, że tak ważną decyzję muszę podjąć sama, ale szukam jakiejkolwiek porady, bo naprawdę nie wiem już co mam zrobić. Czy dalej pozostać w tej szkole, przygotowywać się jakoś na egzaminy i liczyć na cud, czy zrezygnować z niej, iść do pracy i na kursy? Mam też opcję pozostania w szkole i chodzenia na kursy. W tym przypadku nawet przy niezdanym egzaminie miałabym chociaż zrobiony kurs, lecz nie wiem czy dałabym radę ogarnąć w tym samym czasie kursy, praktyki oraz szkołę i naukę do egzaminów.
